вы́рваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́рваны вы́рваная вы́рванае вы́рваныя
Р. вы́рванага вы́рванай
вы́рванае		 вы́рванага вы́рваных
Д. вы́рванаму вы́рванай вы́рванаму вы́рваным
В. вы́рваны (неадуш.)
вы́рванага (адуш.)		 вы́рваную вы́рванае вы́рваныя (неадуш.)
вы́рваных (адуш.)
Т. вы́рваным вы́рванай
вы́рванаю		 вы́рваным вы́рванымі
М. вы́рваным вы́рванай вы́рваным вы́рваных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́рваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́рваны вы́рваная вы́рванае вы́рваныя
Р. вы́рванага вы́рванай
вы́рванае		 вы́рванага вы́рваных
Д. вы́рванаму вы́рванай вы́рванаму вы́рваным
В. вы́рваны (неадуш.)
вы́рванага (адуш.)		 вы́рваную вы́рванае вы́рваныя (неадуш.)
вы́рваных (адуш.)
Т. вы́рваным вы́рванай
вы́рванаю		 вы́рваным вы́рванымі
М. вы́рваным вы́рванай вы́рваным вы́рваных

Кароткая форма: вы́рвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́рваны

1. вы́рванный, вы́дернутый; удалённый;

2. перен. вы́рванный;

3. вы́теребленный, вы́дерганный;

1-3 см. вы́рваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вырваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́теребленный вы́рваны, мног. павырыва́ны; вы́цераблены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэцэ́птавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэцэпта. Доктар дастаў з кішэні халата рэцэптавы блакноцік, напісаў адрас і падаў .. [домработніцы] вырваны лісток. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исто́ргнутый

1. вы́кінуты; вы́вержаны;

2. вы́рваны; вы́хаплены; вы́звалены;

3. вы́кліканы; см. исто́ргнуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рванный

1. (выдернутый) вы́рваны, мног. павырыва́ны;

2. (оторванный) вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны; см. вы́рвать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затану́ць, ‑тану, ‑тонеш, ‑тоне; зак.

Пайсці, апусціцца на дно ракі, возера, мора і пад.; патануць. Карабель затануў. □ Куст, вырваны.. з зямлі, раптам паплыў на сярэдзіну і там затануў. Лупсякоў. Ці то паром быў перагружаны, а можа проста няспраўны, але ён затануў. Васілеўская. // Загінуць, апусціўшыся ў ваду; утапіцца. На вачах у мяне байдарка і пяць паляўнічых затанулі. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дернутый вы́рваны, мног. павырыва́ны, вы́драны, мног. павыдзіра́ны; вы́скубены, мног. павыскуба́ны, павыску́бваны; вы́шмаргнуты, мног. павышмо́ргваны; вы́цягнуты, мног. павыця́гваны; см. вы́дернуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)