вы́рваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́рваны вы́рваная вы́рванае вы́рваныя
Р. вы́рванага вы́рванай
вы́рванае		 вы́рванага вы́рваных
Д. вы́рванаму вы́рванай вы́рванаму вы́рваным
В. вы́рваны (неадуш.)
вы́рванага (адуш.)		 вы́рваную вы́рванае вы́рваныя (неадуш.)
вы́рваных (адуш.)
Т. вы́рваным вы́рванай
вы́рванаю		 вы́рваным вы́рванымі
М. вы́рваным вы́рванай вы́рваным вы́рваных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́рваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́рваны вы́рваная вы́рванае вы́рваныя
Р. вы́рванага вы́рванай
вы́рванае		 вы́рванага вы́рваных
Д. вы́рванаму вы́рванай вы́рванаму вы́рваным
В. вы́рваны (неадуш.)
вы́рванага (адуш.)		 вы́рваную вы́рванае вы́рваныя (неадуш.)
вы́рваных (адуш.)
Т. вы́рваным вы́рванай
вы́рванаю		 вы́рваным вы́рванымі
М. вы́рваным вы́рванай вы́рваным вы́рваных

Кароткая форма: вы́рвана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́рваны

1. вы́рванный, вы́дернутый; удалённый;

2. перен. вы́рванный;

3. вы́теребленный, вы́дерганный;

1-3 см. вы́рваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вырваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рваны áusgerissen, heráusgerissen; entríssen (у каго-н D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wyszarpany

вырваны;

wyszarpany kawał — вырваны кавалак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́теребленный вы́рваны, мног. павырыва́ны; вы́цераблены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэцэ́птавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэцэпта. Доктар дастаў з кішэні халата рэцэптавы блакноцік, напісаў адрас і падаў .. [домработніцы] вырваны лісток. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

исто́ргнутый

1. вы́кінуты; вы́вержаны;

2. вы́рваны; вы́хаплены; вы́звалены;

3. вы́кліканы; см. исто́ргнуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рванный

1. (выдернутый) вы́рваны, мног. павырыва́ны;

2. (оторванный) вы́драны, вы́дзерты, мног. павыдзіра́ны; см. вы́рвать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)