вы́радзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́раджу |
вы́радзім |
| 2-я ас. |
вы́радзіш |
вы́радзіце |
| 3-я ас. |
вы́радзіць |
вы́радзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́радзіў |
вы́радзілі |
| ж. |
вы́радзіла |
| н. |
вы́радзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́радзі |
вы́радзіце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́радзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́радзіць сов., разг. роди́ть; произвести́ на свет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́радзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.
Разм. Нарадзіць, пусціць на свет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́рад ’вырадак’ (Нас. Зб., Гарэц., Др.-Падб., Яруш.), выро́д ’выраджэнне’ (Бяльк.). Рус. вы́род ’дзеянне па дзеяслову вырадзіць’, укр. ви́рід ’вырадак’, н.-луж. wurod. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад вырадзіць (Шанскі, 1, В, 231).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)