вы́радзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́раджу вы́радзім
2-я ас. вы́радзіш вы́радзіце
3-я ас. вы́радзіць вы́радзяць
Прошлы час
м. вы́радзіў вы́радзілі
ж. вы́радзіла
н. вы́радзіла
Загадны лад
2-я ас. вы́радзі вы́радзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́радзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́радзіць сов., разг. роди́ть; произвести́ на свет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́радзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Нарадзіць, пусціць на свет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́радзіць разм. gebären* vt; zur Welt bríngen*, in die Welt sétzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вы́рад ’вырадак’ (Нас. Зб., Гарэц., Др.-Падб., Яруш.), выро́д ’выраджэнне’ (Бяльк.). Рус. вы́род ’дзеянне па дзеяслову вырадзіць’, укр. ви́рід ’вырадак’, н.-луж. wurod. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад вырадзіць (Шанскі, 1, В, 231).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

genésen

* vi (s) папраўля́цца, ачу́ньваць

éines Kíndes ~ — нарадзі́ць; разм. паспяхо́ва вы́радзіць (дзіця́)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)