выпіна́ць гл. выпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпіна́ю выпіна́ем
2-я ас. выпіна́еш выпіна́еце
3-я ас. выпіна́е выпіна́юць
Прошлы час
м. выпіна́ў выпіна́лі
ж. выпіна́ла
н. выпіна́ла
Загадны лад
2-я ас. выпіна́й выпіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпіна́ць несов. выпя́чивать, выпу́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выпнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пнуць, -пну, -пнеш, -пне; -пні; -пнуты; зак., што.

Выставіць, высунуць уперад.

В. грудзі.

|| незак. выпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпу́чивать несов., разг. выпу́чваць, выпіна́ць; (о глазах) прост. вытарэ́шчваць, вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпіна́цца несов.

1. выпя́чиваться, выпу́чиваться, выдава́ться; см. вы́пнуцца;

2. страд. выпя́чиваться, выпу́чиваться; см. выпіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тапо́ршчыць ’тапырыць’ (ТСБМ), ’надуваць, крывіць (вусны, пысу)’ (Нас., Байк. і Некр.), ’выпінаць, вылупляць’ (Ласт.), тапо́ршчыцца ’надувацца, натапырвацца’ (Байк. і Некр.), ’паміраць (з’едліва-жартаўлівае)’ (Нас.). Параўн. рус. топо́рщить ’выстаўляць, натапырваць’. Звязана з тапырыць (гл.), параўн. тапаршчыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выпя́чивать несов., разг.

1. выпукля́ць, выпіна́ць, выпу́чваць; (с напряжением — ещё) обл. выпру́джваць;

2. перен. вылуча́ць; (подчёркивать) падкрэ́сліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)