вы́пустка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́пустка |
вы́пусткі |
| Р. |
вы́пусткі |
вы́пустак |
| Д. |
вы́пустцы |
вы́пусткам |
| В. |
вы́пустку |
вы́пустак |
| Т. |
вы́пусткай
вы́пусткаю |
вы́пусткамі |
| М. |
вы́пустцы |
вы́пустках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́пустак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́пустак |
вы́пусткі |
| Р. |
вы́пустка |
вы́пусткаў |
| Д. |
вы́пустку |
вы́пусткам |
| В. |
вы́пустка |
вы́пусткаў |
| Т. |
вы́пусткам |
вы́пусткамі |
| М. |
вы́пустку |
вы́пустках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)