выпускні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выпускні́ца выпускні́цы
Р. выпускні́цы выпускні́ц
Д. выпускні́цы выпускні́цам
В. выпускні́цу выпускні́ц
Т. выпускні́цай
выпускні́цаю		 выпускні́цамі
М. выпускні́цы выпускні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпускні́ца ж. выпускни́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпускні́ца, ‑ы, ж.

Жан. да выпускнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпускні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто заканчвае навучальную ўстанову, навучэнец апошняга класа, курса.

|| ж. выпускні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпускни́ца выпускні́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)