вы́праміць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго-што.

Зрабіць прамым.

В. дрот.

В. дарогу.

|| незак. выпрамля́ць, -я́ю, -яе́ш, -я́е.

|| прым. выпрамля́льны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́праміць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́прамлю вы́прамім
2-я ас. вы́праміш вы́праміце
3-я ас. вы́праміць вы́прамяць
Прошлы час
м. вы́праміў вы́прамілі
ж. вы́праміла
н. вы́праміла
Загадны лад
2-я ас. вы́прам вы́прамце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́праміўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́праміць сов., эл. вы́прямить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́праміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Зрабіць прамым, без звілін, паваротаў і пад.; выпрастаць. Выпраміць канал, дарогу, прасеку, лінію.

•••

Выпраміць ток (спец.) — ператварыць пераменны электрычны ток у пастаянны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрамля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выпраміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́прамлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выпраміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папраста́ць

‘выпраміць, выпрастаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. папраста́ю папраста́ем
2-я ас. папраста́еш папраста́еце
3-я ас. папраста́е папраста́юць
Прошлы час
м. папраста́ў папраста́лі
ж. папраста́ла
н. папраста́ла
Загадны лад
2-я ас. папраста́й папраста́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час папраста́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́прямить сов. вы́прастаць, мног. павыпро́стваць; вы́раўнаваць; мног. павыраўно́ўваць; (ток) вы́праміць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпрамле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпрамляць — выпраміць і стан паводле знач. дзеясл. выпрамляцца — выпраміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́правіць¹, -праўлю, -правіш, -правіць; вы́праві; -праўлены; зак., што.

1. Зрабіць прамым; выпраміць.

В. рэчышча.

2. Унесці неабходныя праўкі ў што-н.

В. рукапіс.

В. карэктуру.

3. Ліквідаваць недахопы, заганы.

В. становішча.

В. памылку.

|| незак. выпраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. выпраўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)