папраста́ць
‘выпраміць, выпрастаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| папраста́ю | папраста́ем | |
| папраста́еш | папраста́еце | |
| папраста́е | папраста́юць | |
| Прошлы час | ||
| папраста́ў | папраста́лі | |
| папраста́ла | ||
| папраста́ла | ||
| Загадны лад | ||
| папраста́й | папраста́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| папраста́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)