выпла́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпла́кваю выпла́кваем
2-я ас. выпла́кваеш выпла́кваеце
3-я ас. выпла́квае выпла́кваюць
Прошлы час
м. выпла́кваў выпла́квалі
ж. выпла́квала
н. выпла́квала
Загадны лад
2-я ас. выпла́квай выпла́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпла́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпла́кваць несов., в разн. знач. выпла́кивать; см. вы́плакаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпла́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выплакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плакаць, -лачу, -лачаш, -лача; -лач; -лаканы; зак., што.

1. Выліць, выказаць сваю тугу слязамі.

В. гора.

2. Выпрасіць плачам.

В. дапамогу.

◊

Выплакаць (усе) вочы (разм.) — у горы плакаць доўга, многа.

|| незак. выпла́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выпла́кивать несов., в разн. знач. выпла́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпла́кванне ср., в разн. знач. выпла́кивание; см. выпла́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)