вы́пладак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́пладак вы́пладкі
Р. вы́пладка вы́пладкаў
Д. вы́пладку вы́пладкам
В. вы́пладак вы́пладкі
Т. вы́пладкам вы́пладкамі
М. вы́пладку вы́пладках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пладак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́пладак вы́пладкі
Р. вы́пладка вы́пладкаў
Д. вы́пладку вы́пладкам
В. вы́пладка вы́пладкаў
Т. вы́пладкам вы́пладкамі
М. вы́пладку вы́пладках

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пладак, -дка м.

1. см. вы́вадак;

2. пренебр. порожде́ние ср., пото́мок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пладак, ‑дка, м.

Народжаныя дзіцяняты; вывадак. Воўчы выпладак. // Пагард. Пра чалавека, які з’яўляецца чыім‑н. патомкам, сынам ці дачкой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́тпрыск

1. бот. ато́жылак, -лка м.; (побег) па́растак, -тка м.;

2. перен. ато́жылак, -лка м.; (потомок) нашча́дак, -дка м.; презр. вы́пладак, -дка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)