выпира́ться возвр., страд. выпіра́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпіра́цца несов.
1. разг. вылеза́ть;
2. прост. вылеза́ть, выпира́ться;
1, 2 см. вы́перціся;
3. страд. выпира́ться; см. выпіра́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпіра́ць несов.
1. в разн. знач. выпира́ть;
лёдам ~ра́е па́лю — безл. льдом выпира́ет сва́ю;
в. каго́-не́будзь — выпира́ть кого́-л.;
з кішэ́ні не́шта ~ра́е — из карма́на что́-то выпира́ет;
у тво́ры зана́дта ~ра́е тэндэнцы́йнасць — в произведе́нии сли́шком выпира́ет тенденцио́зность;
2. прост. вылеза́ть, выпира́ться; см. вы́перці 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)