вы́пацець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пацею вы́пацеем
2-я ас. вы́пацееш вы́пацееце
3-я ас. вы́пацее вы́пацеюць
Прошлы час
м. вы́пацеў вы́пацелі
ж. вы́пацела
н. вы́пацела
Загадны лад
2-я ас. вы́пацей вы́пацейце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пацеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́пацець сов. пропоте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пацець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Вылучыць вялікую колькасць поту, добра прапацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́потеть сов., прост., в разн. знач. вы́пацець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропоте́ть сов.

1. (сильно вспотеть) прапаце́ць, упаце́ць, вы́пацець;

2. (пропитаться потом) разг. прапаце́ць;

3. (некоторое время) прост. прапаце́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)