вы́пацець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́пацею |
вы́пацеем |
| 2-я ас. |
вы́пацееш |
вы́пацееце |
| 3-я ас. |
вы́пацее |
вы́пацеюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́пацеў |
вы́пацелі |
| ж. |
вы́пацела |
| н. |
вы́пацела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́пацей |
вы́пацейце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́пацеўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́пацець сов. пропоте́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пацець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Вылучыць вялікую колькасць поту, добра прапацець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́пацець schwítzen vi, dúrchschwitzen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́потеть сов., прост., в разн. знач. вы́пацець.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
wypocić się
зак.
1. выпацець;
2. напрацавацца да поту
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
verschwítzen
1.
vt
1) прамачы́ць по́там
2) разм. забыва́ць
2.
vi вы́пацець
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пропоте́ть сов.
1. (сильно вспотеть) прапаце́ць, упаце́ць, вы́пацець;
2. (пропитаться потом) разг. прапаце́ць;
3. (некоторое время) прост. прапаце́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)