вы́пасажыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́пасажу |
вы́пасажым |
| 2-я ас. |
вы́пасажыш |
вы́пасажыце |
| 3-я ас. |
вы́пасажыць |
вы́пасажаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́пасажыў |
вы́пасажылі |
| ж. |
вы́пасажыла |
| н. |
вы́пасажыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́пасажы |
вы́пасажыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́пасажыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́пасажыць сов., прост. вы́дворить, вы́жить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пасажыць, ‑жу, ‑шыш, ‑жыць; зак., каго.
Разм. Прымусіць пакінуць месца свайго жыхарства, знаходжання; выжыць; выправадзіць. Выпасажыць кватарантаў. Выпасажыць няпрошаных гасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́пасажыць ’выжыць, выдварыць’ (БРС, Жд., 1, Жд., 2); ’даць пасаг пры выхадзе замуж’ (Нас.). Укр. ви́посажити ’даць пасаг’, польск. wyposażyć, чэш. дыял. výposažiti ’тс’. Да пасаг (гл.) (Брукнер, 432; Махэк₂, 472).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)