вы́пас, -у, мн. -ы, -аў, м.

Месца, дзе пасуць жывёлу; паша.

Лугавы в.

|| прым. выпасны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́пас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́пас вы́пасы
Р. вы́пасу вы́пасаў
Д. вы́пасу вы́пасам
В. вы́пас вы́пасы
Т. вы́пасам вы́пасамі
М. вы́пасе вы́пасах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́пас, -су м., с.-х.

1. (действие) вы́пас, вы́гул;

2. (пастбище) вы́пас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пас м., с.-х., обл.

1. (действие) выпа́сванне, -ння ср., вы́пас, -су м.;

2. (место) вы́пас, -су м.; (пастбище) па́ша, -шы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пас, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выпасваць — выпасвіць (у 1 знач.).

2. Месца, дзе пасуць жывёлу; паша. Лугавы, сеяны выпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́пас ’пасьба; паша’ (БРС, Некр., Яшк.). Рус. вы́пас, укр. ви́пас, польск. wypas, чэш., славац. výpas, каш. vëpas. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выпасваць (гл. пасвіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́ша, -ы, ж.

Месца, дзе пасецца жывёла, выпас.

Выгнаць кароў на пашу.

|| прым. па́шавы, -ая, -ае.

Пашавыя ўгоддзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суфо́зія, ‑і, ж.

Спец. Механічны выпас дробных мінеральных часцінак і раствораных рэчываў вадою, якая фільтруецца ў тоўшчы горных парод.

[Ад лац. suffossio — падкопванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпа́сванне ср. (действие) вы́пас м., вы́паска ж., отка́рмливание, отко́рм м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ша, ‑ы, ж.

Месца, дзе пасецца жывёла; выпас. Аднекуль данеслася звонкае лясканне пугі пастуха, які збіраў па вёсцы кароў на пашу. Хадкевіч. Наступіла вясна, жывёла выйшла на пашу, на лугі. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)