Месца, дзе пасуць жывёлу; паша.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Месца, дзе пасуць жывёлу; паша.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́пасы | ||
| вы́пасу | вы́пасаў | |
| вы́пасу | вы́пасам | |
| вы́пасы | ||
| вы́пасам | вы́пасамі | |
| вы́пасе | вы́пасах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. (действие)
2. (пастбище)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. (действие) выпа́сванне, -ння
2. (место)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Месца, дзе пасуць жывёлу; паша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1.
2. (дзеянне) Wéiden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
1. Месца каля вады, дзе пасуць жывёлу (
2. Месца каля двароў, дзе пастух збірае статак; выган (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
па́ша, -ы,
Месца, дзе пасецца жывёла,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
pasture1
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)