вы́парка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́парка |
вы́паркі |
| Р. |
вы́паркі |
вы́парак |
| Д. |
вы́парцы |
вы́паркам |
| В. |
вы́парку |
вы́паркі |
| Т. |
вы́паркай вы́паркаю |
вы́паркамі |
| М. |
вы́парцы |
вы́парках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́парка ж., разг. выпа́рванне, -ння ср., вы́парка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́парка ж.
1. разг. вы́парка;
2. только мн., спец. вы́парки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпа́рванне ср.
1. выпа́ривание, вы́парка ж.;
2. испаре́ние; выпа́ривание;
3. разг. вышпа́ривание;
1-3 см. выпа́рваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)