вы́парка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́парка | вы́паркі | |
| вы́паркі | вы́парак | |
| вы́парцы | вы́паркам | |
| вы́парку | вы́паркі | |
| вы́паркай вы́паркаю |
вы́паркамі | |
| вы́парцы | вы́парках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)