вынасны́, -а́я, -о́е.

Звязаны з вынасам, знаходжаннем па-за чым-н., вынесены куды-н.

Вынасная графа.

Вынасное судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вынасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вынасны́ вынасна́я вынасно́е вынасны́я
Р. вынасно́га вынасно́й
вынасно́е		 вынасно́га вынасны́х
Д. вынасно́му вынасно́й вынасно́му вынасны́м
В. вынасны́ (неадуш.)
вынасно́га (адуш.)		 вынасну́ю вынасно́е вынасны́я (неадуш.)
вынасны́х (адуш.)
Т. вынасны́м вынасно́й
вынасно́ю		 вынасны́м вынасны́мі
М. вынасны́м вынасно́й вынасны́м вынасны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вынасны́ в разн. знач. выносно́й;

~на́я графа́ — выносна́я графа́;

~но́е су́дна — выносно́е су́дно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вынасны́, ‑ая, ‑ое.

1. Вынесены за межы чаго‑н. Вынасная графа.

2. Прыстасаваны для вынасу, пераносу. Вынасны ложак. Вынасная радыёстанцыя.

3. Спец. Высунуты наперад у выглядзе выступу. Вынасное судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выносно́й

1. (выносимый) вынасны́;

выносна́я графа́ вынасна́я графа́;

2. (запряжённый на вынос) прыпражны́;

выносна́я па́ра лошаде́й прыпражна́я па́ра ко́ней.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)