вынасны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вынасны́ вынасна́я вынасно́е вынасны́я
Р. вынасно́га вынасно́й
вынасно́е		 вынасно́га вынасны́х
Д. вынасно́му вынасно́й вынасно́му вынасны́м
В. вынасны́ (неадуш.)
вынасно́га (адуш.)		 вынасну́ю вынасно́е вынасны́я (неадуш.)
вынасны́х (адуш.)
Т. вынасны́м вынасно́й
вынасно́ю		 вынасны́м вынасны́мі
М. вынасны́м вынасно́й вынасны́м вынасны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)