Verbum

анлайнавы слоўнік

вы́мураваць гл. мураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́мураваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́мураваць сов. вы́строить, вы́ложить, сложи́ть (из камня, кирпича)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мураваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пабудаваць, выкласці што‑н. з цэглы, каменю і пад. Вымураваць дом, сцяну, склеп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., што.

Будаваць што-н. з каменю або цэглы, змацоўваючы цэментам або глінай.

М. склеп.

|| зак. вы́мураваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны і змурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| наз. мурава́нне, -я, н. і муро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Пабудаваць, вымураваць з камення ці з цэглы.

А. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымуро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мураваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вымураваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мураваны вы́строенный, вы́ложенный, сло́женный; см. вы́мураваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пабудаваць з каменя ці з цэглы; вымураваць. Адмураваць дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)