вы́малаціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́малачу вы́малацім
2-я ас. вы́малаціш вы́малаціце
3-я ас. вы́малаціць вы́малацяць
Прошлы час
м. вы́малаціў вы́малацілі
ж. вы́малаціла
н. вы́малаціла
Загадны лад
2-я ас. вы́малаці вы́малаціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́малаціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́малаціць сов. вы́молотить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́малаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Малоцячы, выбіць зерне. Вымалаціць сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымало́чваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Вымалаціць усё, многае.

П. зерне са снапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́молотить сов. вы́малаціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымало́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымалочваць — вымалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вымалаціць усё, многае. Павымалочваць жыта са снапоў. Павымалочваць чыста снапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́малачаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вымалаціць.

2. у знач. прым. Абмалочаны. Вымалачаны сноп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́малат ’вымалачаная салома’ (Сцяшк.). Рус. вы́молот ’вымалочванне; умалот’, укр. ви́молот ’умалот’, польск. wymłot, wymłót ’тс’, чэш., славац. výmlat ’вымалочванне’. Бязафікснае ўтварэнне ад вы́малаціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)