вымака́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вымака́е вымака́юць
Прошлы час
м. вымака́ў вымака́лі
ж. вымака́ла
н. вымака́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вымака́ць несов., в разн. знач. вымока́ть; см. вы́макнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вымакнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́макнуць, -ну, -неш, -не; вы́мак, -кла; -ні; зак.

1. Стаць зусім мокрым.

В. на дажджы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набыць якія-н. уласцівасці, выгляд, паляжаўшы ў вадзе, вадкасці.

Селядзец вымак (стаў менш салёным). Лён вымак.

|| незак. вымака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вымака́нне ср. вымока́ние; см. вымака́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымока́ть несов. вымака́ць; см. вы́мокнуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взмока́ть несов., разг. вымака́ць, намака́ць, змака́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вымака́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вымакаць — вымакнуць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выкіса́ць ’вымакаць (аб гародніне)’ (Выг. дыс.). Да кіснуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вымачыць (у 2 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. вымакаць — вымакнуць (у 2 знач.).

3. Месца з вымаклымі пасевамі. Бачыў я, што і салдаты каторыя стараліся капаць акопы на вымачках, на разорах, намагаючыся як менш таптаць жыта. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)