вы́лушчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лушчаны вы́лушчаная вы́лушчанае вы́лушчаныя
Р. вы́лушчанага вы́лушчанай
вы́лушчанае		 вы́лушчанага вы́лушчаных
Д. вы́лушчанаму вы́лушчанай вы́лушчанаму вы́лушчаным
В. вы́лушчаны (неадуш.)
вы́лушчанага (адуш.)		 вы́лушчаную вы́лушчанае вы́лушчаныя (неадуш.)
вы́лушчаных (адуш.)
Т. вы́лушчаным вы́лушчанай
вы́лушчанаю		 вы́лушчаным вы́лушчанымі
М. вы́лушчаным вы́лушчанай вы́лушчаным вы́лушчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лушчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́лушчаны вы́лушчаная вы́лушчанае вы́лушчаныя
Р. вы́лушчанага вы́лушчанай
вы́лушчанае		 вы́лушчанага вы́лушчаных
Д. вы́лушчанаму вы́лушчанай вы́лушчанаму вы́лушчаным
В. вы́лушчаны (неадуш.)
вы́лушчанага (адуш.)		 вы́лушчаную вы́лушчанае вы́лушчаныя (неадуш.)
вы́лушчаных (адуш.)
Т. вы́лушчаным вы́лушчанай
вы́лушчанаю		 вы́лушчаным вы́лушчанымі
М. вы́лушчаным вы́лушчанай вы́лушчаным вы́лушчаных

Кароткая форма: вы́лушчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лушчаны

1. вы́лущенный, вы́шелушенный;

2. мед. вы́лущенный;

1, 2 см. вылу́шчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лушчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вылушчыць.

2. у знач. прым. Свабодны ад зярнят. Вылушчаны стручок. // Свабодны ад шкарлупіны. Вылушчаныя арэхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лущенный вы́лушчаны, мног. павылу́шчваны, вы́лузаны, мног. павылу́званы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шелушенный вы́лушчаны, мног. павылу́шчваны, вы́лузаны, мног. павылу́званы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)