вы́лузацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́лузаюся вы́лузаемся
2-я ас. вы́лузаешся вы́лузаецеся
3-я ас. вы́лузаецца вы́лузаюцца
Прошлы час
м. вы́лузаўся вы́лузаліся
ж. вы́лузалася
н. вы́лузалася
Загадны лад
2-я ас. вы́лузайся вы́лузайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́лузаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́лузацца сов.

1. вы́лущиться, вы́шелушиться;

арэ́х лёгка ~заўся са шкарлу́пкі — оре́х легко́ вы́лущился (вы́шелушился) из скорлу́пки;

2. перен., разг. вы́вернуться, вы́рваться, вы́путаться;

в. з чыі́х-не́будзь рук — вы́рваться из чьи́х-л. рук;

в. з непрые́мнага стано́вішча — вы́вернуться (вы́путаться) из неприя́тного положе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лузацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Выпасці са шкарлупіння, з цвёрдай абалонкі. // Вызваліцца з чаго‑н., з-пад чаго‑н. Грудок гэты толькі што вылузаўся з-пад снегу і яшчэ ўвесь чорны. Лужанін.

2. перан. Разм. Вырвацца, выкруціцца. Вылузацца з дужых рук. □ Мурашкі так абляпілі гадзюку, што яна... ніяк не магла ад іх вылузацца. Гурскі. // Выйсці з цяжкага, непрыемнага становішча, выкруціцца. Вылузацца з бяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лузнуцца сов., см. вы́лузацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павылу́звацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Вылузацца — пра ўсё, многае. Зярняты павылузваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лушчыцца, ‑шчыцца; зак.

Выпасці з шкарлупіння, цвёрдай абалонкі; вылузацца. Пераспелы гарох вылушчыўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шелушиться вы́лушчыцца, мног. павылу́шчвацца, вы́лузацца, мног. павылу́звацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лузнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Тое, што і вылузацца. [Пан Зыгмунт] аж вылузнуўся з пінжака. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лущиться

1. вы́лушчыцца, мног. павылу́шчвацца, вы́лузацца, мног. павылу́звацца;

2. мед. вы́лушчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́царапаться

1. вы́драцца, вы́дзерціся, мног. павыдзіра́цца;

2. перен. (выйти из затруднительного положения) вы́брацца; разг. вы́лузацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)