вы́латаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́латаю |
вы́латаем |
| 2-я ас. |
вы́латаеш |
вы́латаеце |
| 3-я ас. |
вы́латае |
вы́латаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́латаў |
вы́латалі |
| ж. |
вы́латала |
| н. |
вы́латала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́латай |
вы́латайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́латаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́латаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Залатаць усё, многае; палатаць. Вылатаць мяшкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вы́латаць ’дабыць, знайсці, выпрасіць’ (КЭС, лаг.). Гл. лата, латацца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́латаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вылатаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)