вы́латаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́латаю вы́латаем
2-я ас. вы́латаеш вы́латаеце
3-я ас. вы́латае вы́латаюць
Прошлы час
м. вы́латаў вы́латалі
ж. вы́латала
н. вы́латала
Загадны лад
2-я ас. вы́латай вы́латайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́латаўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́латаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Залатаць усё, многае; палатаць. Вылатаць мяшкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́латаць ’дабыць, знайсці, выпрасіць’ (КЭС, лаг.). Гл. лата, латацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́латаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)