вы́кіпець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення.

Вада выкіпела.

|| незак. выкіпа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́кіпець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́кіпіць вы́кіпяць
Прошлы час
м. вы́кіпеў вы́кіпелі
ж. вы́кіпела
н. вы́кіпела

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кіпець сов. вы́кипеть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кіпець, ‑піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення. [Жанчына] зменшыла агонь, каб не выкіпела ў кацялку страва. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкіпа́ць, ‑ае.

Незак. да выкіпець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кипеть сов. вы́кіпець, мног. павыкіпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыкіпа́ць, ‑ае; зак.

Выкіпець — пра ўсё, многае. Вада павыкіпала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укипе́ть сов., разг. (выкипеть) вы́кіпець; (увариваясь) укіпе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ква́піць ’тс’ (ТСБМ), ’цікавіць, прыцягваць увагу’ (Сцяшк.), ’накопліваць багацце’ (ТС). Укр. квапити ’прымушаць, падганяць’, польск. kwapić ’тс’, чэш. kvapiti ’хутка рухацца’, в.-луж. kwapić ’тс’. Слова адсутнічае ў паўднёваславянскіх мовах і на асноўнай рускай тэрыторыі. У адпаведнасці з вядомай версіяй (Бернекер, 655) каўзатыў да прасл. kypěti ’кіпець’. Дадатковым аргументам у карысць гэтай этымалогіі можна лічыць каш. pře‑kvapic ’выкіпець’. Гл. Слаўскі, 3, 459; ЕСУМ, 2, 414.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)