вы́кіпець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення.

Вада выкіпела.

|| незак. выкіпа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)