Verbum

анлайнавы слоўнік

выкрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкрыва́ць несов.

1. разоблача́ть, раскрыва́ть; изоблича́ть, облича́ть; см. вы́крыць ¹;

2. (недостатки и т.п.) вскрыва́ть; обнажа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крыць, -крыю, -крыеш, -крые; -крыты; зак.

1. каго-што. Знайсці, выявіць; раскрыць, зрабіць вядомым невядомае, сакрэтнае.

В. патайное сховішча.

В. злачынствы.

2. што. Растлумачыць скрыты сэнс, сутнасць чаго-н.

В. хлусню.

В. антынародны характар самаўладства.

|| незак. выкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. выкрыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шарлата́нства, -а, н.

Спосаб дзеяння шарлатана.

Выкрываць ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

облича́ть несов.

1. (разоблачать) выкрыва́ць;

облича́ть злоупотребле́ния выкрыва́ць злоўжыва́нні;

2. (обнаруживать) пака́зваць, выяўля́ць, выкрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыстасава́нства, ‑а, н.

Паводзіны прыстасаванца. Выкрываць прыстасаванства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыва́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрываць — выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрываць — выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выкрыцца.

2. Зал. да выкрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)