выкруча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выкруча́сты выкруча́стая выкруча́стае выкруча́стыя
Р. выкруча́стага выкруча́стай
выкруча́стае
выкруча́стага выкруча́стых
Д. выкруча́стаму выкруча́стай выкруча́стаму выкруча́стым
В. выкруча́сты (неадуш.)
выкруча́стага (адуш.)
выкруча́стую выкруча́стае выкруча́стыя (неадуш.)
выкруча́стых (адуш.)
Т. выкруча́стым выкруча́стай
выкруча́стаю
выкруча́стым выкруча́стымі
М. выкруча́стым выкруча́стай выкруча́стым выкруча́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкруча́сты

1. изви́листый;

~тая сце́жка — изви́листая тропи́нка;

2. перен., разг. заковы́ристый; мудрёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкруча́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З мноствам паваротаў, звілісты. Банадысь сцішыў хаду, выбіраючыся на выкручастую сцежку ў хмызняку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звілісты, завілісты, павілясты, завілы, вілясты, віхлясты, пакручасты, выкручасты, выгінасты, віты, крывы, зігзагападобны; вілаваты, завілаваты, завітасты, выхілясты, крывулясты, загіністы (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)