вы́каўзаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́каўзаю вы́каўзаем
2-я ас. вы́каўзаеш вы́каўзаеце
3-я ас. вы́каўзае вы́каўзаюць
Прошлы час
м. вы́каўзаў вы́каўзалі
ж. вы́каўзала
н. вы́каўзала
Загадны лад
2-я ас. вы́каўзай вы́каўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́каўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́каўзаць сов., разг.

1. сде́лать ско́льзким, раската́ть;

в. сце́жку — сде́лать ско́льзкой (раската́ть) доро́жку;

2. загрязни́ть; измя́ть;

в. пасце́ль — загрязни́ть (измя́ть) посте́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́каўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць коўзкім; выслізгаць. Дзеці выкаўзалі лёд санкамі.

2. Забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыко́ўзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выкаўзаць у многіх месцах, усюды; выкаўзаць усё, многае. Павыкоўзваць лёд. Павыкоўзваць вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́ўзваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкаўзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́слізгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зрабіць слізкім, коўзкім; выкаўзаць. Выслізгаць брук. Выслізгаць сцежку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каўзаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выкаўзаць.

2. у знач. прым. Гладкі ад коўзання. На выкаўзаным снезе так іскрыла сонца, што аж рэзала ў вачах. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)