вы́каўзаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад выкаўзаць.
2. у знач. прым. Гладкі ад коўзання. На выкаўзаным снезе так іскрыла сонца, што аж рэзала ў вачах. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)