вы́катка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́катка |
вы́каткі |
| Р. |
вы́каткі |
вы́катак |
| Д. |
вы́катцы |
вы́каткам |
| В. |
вы́катку |
вы́каткі |
| Т. |
вы́каткай вы́каткаю |
вы́каткамі |
| М. |
вы́катцы |
вы́катках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́катка ж., горн., разг. вы́катка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́каткаII горн. вы́катка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́каткаI ж. (белья) выка́чванне, -ння ср.; кача́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выка́чванне ср. выка́тывание, вы́катка ж.; см. выка́чваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)