вы́катить сов., в разн. знач. вы́каціць; (глаза — ещё) прост. вы́трашчыць, вы́лупіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́каченный (к вы́катить) вы́качаны; вы́трашчаны, вы́луплены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыко́чваць сов. (о многом, о многих) вы́катить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́каціць сов.

1. в разн. знач. вы́катить;

в. бо́чку — вы́катить бо́чку;

в. калёсы на двор — вы́катить теле́гу на двор;

2. перен., разг. уничто́жить;

пажа́р ~ціў палаві́ну вёскі — пожа́р уничто́жил полови́ну дере́вни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павылу́пліваць I сов., разг. (о многом) вы́драть, вы́рвать

павылу́пліваць II сов., разг. (о глазах) вы́лупить, вы́пучить, вы́пялить, вы́таращить, вы́катить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выка́тывать​II несов. (к вы́катить) выко́чваць; (глаза — ещё) прост. вытрэ́шчваць, вылу́пліваць;

выка́тывать бо́чку выко́чваць бо́чку;

выка́тывать глаза́ выко́чваць (вытрэ́шчваць, вылу́пліваць) во́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укати́ть сов.

1. (угнать, катя) пакаці́ць; (выкатить) вы́каціць, мног. павыко́чваць; (откатить) адкаці́ць, мног. паадко́чваць; (куда-л.) закаці́ць, мног. пазако́чваць;

2. (уехать) разг. пае́хаць; (выехать) вы́ехаць; (отъехать) ад’е́хаць; (куда-л.) зае́хаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лупіць I сов., разг. вы́драть, вы́рвать;

в. ліст з кні́гі — вы́рвать лист из кни́ги

вы́лупіць II сов., прост. вы́лупить, вы́пучить, вы́пялить, вы́таращить, вы́катить (глаза);

◊ в. во́чы — вы́таращить глаза́, уста́виться

вы́лупіць III сов., разг. (побить кого-л.) отколоти́ть, отлупи́ть, вы́драть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)