вы́касіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́кашу вы́касім
2-я ас. вы́касіш вы́касіце
3-я ас. вы́касіць вы́касяць
Прошлы час
м. вы́касіў вы́касілі
ж. вы́касіла
н. вы́касіла
Загадны лад
2-я ас. вы́касі вы́касіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́касіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́касіць, -кашу, -касіш, -касіць; -кашаны; зак.

1. што. Скасіць дзе-н. траву і пад.

В. сенажаць.

2. перан., каго-што. Знішчыць у вялікай колькасці (агнём, пошасцю і пад.; разм.).

Некалі тут халера выкасіла многа людзей.

Пажарам выкасіла (безас.) паўвёскі.

В. кулямётам рады ворага.

|| незак. выко́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выко́шванне, -я, н.

|| прым. выкасны́, -а́я, -о́е (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́касіць сов. вы́косить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́касіць, ‑кашу, ‑касілі, ‑касіць; зак., каго-што.

Разм.

1. Скасіць траву і пад. дзе‑н. У апошнюю касавіцу Пятрок, не мяняючы да Алімпы сваіх ранейшых адносін, выкасіў яе дзялянку сена. Ракітны.

2. чаго. Накасіць пэўную колькасць; укасіць. Выкасіць мяшок канюшыны. □ Ілля выкасіў нанач каню атавы і, павячэраўшы, выйшаў у горад. Галавач.

3. перан. Знішчыць у вялікай колькасці людзей, жывёлы (пра пошасць). За тры пакаленні халера двойчы выкасіла Азярышча. Караткевіч. // Знішчыць агнём. Пажарам выкасіла паўвёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́шванне гл. выкасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выко́шваць гл. выкасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́косить сов. вы́касіць, мног. павыко́шваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыко́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выкасіць усё або што-н. у многіх месцах, усюды.

П. пустазелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выко́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкошваць — выкасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)