1. Скасіць траву і пад. дзе‑н. У апошнюю касавіцу Пятрок, не мяняючы да Алімпы сваіх ранейшых адносін, выкасіў яе дзялянку сена.Ракітны.
2.чаго. Накасіць пэўную колькасць; укасіць. Выкасіць мяшок канюшыны. □ Ілля выкасіў нанач каню атавы і, павячэраўшы, выйшаў у горад.Галавач.
3.перан. Знішчыць у вялікай колькасці людзей, жывёлы (пра пошасць). За тры пакаленні халера двойчы выкасіла Азярышча.Караткевіч.// Знішчыць агнём. Пажарам выкасіла паўвёскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́касіць (áb)mähen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выко́шваннегл.выкасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выко́швацьгл.выкасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́коситьсов.вы́касіць, мног. павыко́шваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыко́шваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Выкасіць усё або што-н. у многіх месцах, усюды.
П. пустазелле.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выко́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.давыкасіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)