вы́кармлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́кармлены вы́кармленая вы́кармленае вы́кармленыя
Р. вы́кармленага вы́кармленай
вы́кармленае		 вы́кармленага вы́кармленых
Д. вы́кармленаму вы́кармленай вы́кармленаму вы́кармленым
В. вы́кармлены (неадуш.)
вы́кармленага (адуш.)		 вы́кармленую вы́кармленае вы́кармленыя (неадуш.)
вы́кармленых (адуш.)
Т. вы́кармленым вы́кармленай
вы́кармленаю		 вы́кармленым вы́кармленымі
М. вы́кармленым вы́кармленай вы́кармленым вы́кармленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кармлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́кармлены вы́кармленая вы́кармленае вы́кармленыя
Р. вы́кармленага вы́кармленай
вы́кармленае		 вы́кармленага вы́кармленых
Д. вы́кармленаму вы́кармленай вы́кармленаму вы́кармленым
В. вы́кармлены (неадуш.)
вы́кармленага (адуш.)		 вы́кармленую вы́кармленае вы́кармленыя (неадуш.)
вы́кармленых (адуш.)
Т. вы́кармленым вы́кармленай
вы́кармленаю		 вы́кармленым вы́кармленымі
М. вы́кармленым вы́кармленай вы́кармленым вы́кармленых

Кароткая форма: вы́кармлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кармлены

1. вы́кормленный, вско́рмленный;

2. отко́рмленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кармлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кормленный вы́кармлены; вы́гадаваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паіць.

2. у знач. прым. Выкармлены малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отко́рмленный адко́рмлены, мног. паадко́рмліваны, вы́кармлены, мног. павыко́рмліваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вско́рмленный и уст. вскормлённый

1. (выкормленный) вы́кармлены;

2. (воспитанный, выращенный) вы́гадаваны, узгадава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мало́чны, -ая, -ае.

1. гл. малако.

2. Які дае многа малака.

Малочная карова.

3. Звязаны з перапрацоўкай малака.

М. завод.

4. Які выдзяляе малако.

Малочныя залозы.

5. Прызначаны для малака.

Малочныя бітоны.

6. Выкармлены малаком.

Малочныя парасяты.

7. у знач. наз. мало́чнае, -нага, н. Ежа з малаком або з малака.

Ён харчуецца толькі малочным.

○

Малочны брат або малочная сястра — аб няродных людзях, выкармленых малаком адной жанчыны.

Малочныя зубы — зубы ў дзяцей, якія выпадаюць пасля шасцігадовага ўзросту.

◊

Малочныя рэкі з кісельнымі берагамі (разм.) — матэрыяльна забяспечанае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пе́кны ’прыгожы, добры, слухмяны’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Яруш., Сцяшк. Сл.; докш., Янк. Мат.; Сл. ПЗБ; Нар. Гом.; мядз., Нар. словатв.), сюды ж пекната́ ’прыгажосць’ (ТСБМ), ст.-бел. пенкный, пекный, пиенкный ’прыгожы’ (XVI ст.) і інш. словы гэтага ж кораня. З польск. piękny і piekny ’тс’ (па-беларуску павінна быць *пякны, гл. Станкевіч, Зб. тв., 1, 35), якія разам з чэш. pěkný, славац. pekný, луж. pěkny, а таксама ст.-польск. piękry (насавое e ў польскіх лексемах — другаснае) узыходзяць (паводле Махэка₂, 442) да прасл. *pěkrъ < і.-е. *poi̯k‑ro‑s, параўн. лац. pulcher (< *polcros < *poikros). Яначак (“Sborník” пед. ін-та ў Оламаўцы, 5 (1959), 7), звязвае гэтае слова з літ. bingùs ’прыгожы’, ’выкармлены’, ’прыкметы’, ’прадстаўнічы’, лац. pingius ’тлусты’, тады прасл. аснова будзе *pęk‑. Трубачоў (Этимология–1968, 31) выводзіць больш старажытную форму *pekn‑ і *pekr‑ъ, параўн. гоцк. fagrs, англ. fair ’цудоўны’, з дагерманскага *pokrós; мена пашыральнікаў асновы r/n адбылася яшчэ ў даславянскую эпоху.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)