вы́кармлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кармлены |
вы́кармленая |
вы́кармленае |
вы́кармленыя |
| Р. |
вы́кармленага |
вы́кармленай вы́кармленае |
вы́кармленага |
вы́кармленых |
| Д. |
вы́кармленаму |
вы́кармленай |
вы́кармленаму |
вы́кармленым |
| В. |
вы́кармлены (неадуш.) вы́кармленага (адуш.) |
вы́кармленую |
вы́кармленае |
вы́кармленыя (неадуш.) вы́кармленых (адуш.) |
| Т. |
вы́кармленым |
вы́кармленай вы́кармленаю |
вы́кармленым |
вы́кармленымі |
| М. |
вы́кармленым |
вы́кармленай |
вы́кармленым |
вы́кармленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кармлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́кармлены |
вы́кармленая |
вы́кармленае |
вы́кармленыя |
| Р. |
вы́кармленага |
вы́кармленай вы́кармленае |
вы́кармленага |
вы́кармленых |
| Д. |
вы́кармленаму |
вы́кармленай |
вы́кармленаму |
вы́кармленым |
| В. |
вы́кармлены (неадуш.) вы́кармленага (адуш.) |
вы́кармленую |
вы́кармленае |
вы́кармленыя (неадуш.) вы́кармленых (адуш.) |
| Т. |
вы́кармленым |
вы́кармленай вы́кармленаю |
вы́кармленым |
вы́кармленымі |
| М. |
вы́кармленым |
вы́кармленай |
вы́кармленым |
вы́кармленых |
Кароткая форма: вы́кармлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́кармлены
1. вы́кормленный, вско́рмленный;
2. отко́рмленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́кармлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выкарміць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́кармлены gemästet, heráusgefüttert; gestópft (пра дамашніх птушак); wóhlgenährt [wohl genährt]; feist (тоўсты, тлусты – пра чалавека)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́кормленный вы́кармлены; вы́гадаваны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́ены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад паіць.
2. у знач. прым. Выкармлены малаком.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отко́рмленный адко́рмлены, мног. паадко́рмліваны, вы́кармлены, мног. павыко́рмліваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
gemästet
a вы́кармлены, адко́рмлены
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вско́рмленный и уст. вскормлённый
1. (выкормленный) вы́кармлены;
2. (воспитанный, выращенный) вы́гадаваны, узгадава́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)