вы́капень, -пня, м.

1. звычайна мн. (вы́капні, -яў). Мінералы, руда і пад., здабытыя з нетраў зямлі.

Карысныя выкапні.

2. Арганізм, які існаваў у далёкія геалагічныя эпохі і захаваўся ў адкладах зямной кары.

Рэшткі выкапня.

|| прым. выкапнёвы, -ая, -ае.

В. мамант.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́капень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́капень вы́капні
Р. вы́капня вы́капняў
Д. вы́капню вы́капням
В. вы́капень вы́капні
Т. вы́капнем вы́капнямі
М. вы́капні вы́капнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чацвярці́чны, -ая, -ае (спец.).

Звязаны з другім перыядам кайназойскай эры.

Чацвярцічныя выкапні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́рабатка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Месца, дзе здабываюцца карысныя выкапні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́ва⁵, -ы, мн. -ы, лаў, ж.

Падземная горная вырабатка з доўгімі забоямі, у якой здабываюцца карысныя выкапні.

|| прым. ла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

энергано́сьбіты, -аў, адз. энергано́сьбіт, -а, М -біце, м.

Карысныя выкапні і прадукты іх перапрацоўкі як крыніцы энергіі (вугаль, газ, нафта, нафтапрадукты).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няру́дны неру́дный;

~ныя вы́капні — неру́дные ископа́емые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ископа́емое ср.

1. геол. вы́капень, -пня м., мн. вы́капні, -няў;

поле́зные ископа́емые кары́сныя вы́капні;

2. перен., ирон. дапато́пная істо́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагача́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць абагачацца (пра карысныя выкапні).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рабатка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Месца, дзе здабываюцца карысныя выкапні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)