вы́йграць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што і без дап. Набыць у выніку розыгрышу латарэі, перамагчы ў азартнай гульні.

В. мільён рублёў па аблігацыі.

2. што. Дамагчыся перамогі, узяць верх.

В. бой.

В. партыю ў шахматы.

В. справу.

3. што і без дап. Атрымаць выгаду, карысць, перавагу; выгадаць.

В. ад зніжэння цэн.

В. час.

4. перан., у чым. Атрымаць, заслужыць адабральную ацэнку.

В. у чыіх-н. вачах.

|| незак. выйграва́ць, -раю́, -рае́ш, -рае́; -раём, -раяце́, -раю́ць.

|| наз. вы́йгрыш, -у, м. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́йграць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́йграю вы́йграем
2-я ас. вы́йграеш вы́йграеце
3-я ас. вы́йграе вы́йграюць
Прошлы час
м. вы́йграў вы́йгралі
ж. вы́йграла
н. вы́йграла
Загадны лад
2-я ас. вы́йграй вы́йграйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́йграўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́йграць сов., в разн. знач. вы́играть;

в. не́калькі рублёў — вы́играть не́сколько рубле́й;

в. па́ртыю ў ша́хматы — вы́играть па́ртию в ша́хматы;

в. у чыі́х-не́будзь вача́х — вы́играть в чьих-л. глаза́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́йграць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што і без дап. Набыць што‑н. у выніку розыгрышу латарэі, перамагчы ў азартнай гульні. Выйграць сто рублёў па аблігацыі. □ Аднойчы гуляў пан у карты і выйграў у суседняга пана маёнтак. Якімовіч. Была спакуса выйграць, ..асабліва калі хто браў «дзевяты вал». Колас.

2. без дап. Дамагчыся перамогі, узяць верх; перамагчы. Выйграць бой. Каманда выйграла ў спаборніцтвах. □ Мужчыны былі ашаломлены сілай удару немцаў, але не гублялі галавы, яны былі ўпэўнены, што немцы вайны не выйграюць. Гурскі.

3. Дамагчыся поспеху. Выйграць у чыіх-небудзь вачах.

•••

Выйграць час — сэканоміць час або выгадаць больш часу для ажыццяўлення чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́йгрыш, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. выйграць.

2. Тое, што выйграна.

Вялікі в. па пазыцы.

Быць у выйгрышы (выйграць; таксама перан.: аказацца ў больш выгадным становішчы).

|| прым. вы́йгрышны, -ая, -ае.

Выйгрышная пазіцыя (якая абяцае выйгрыш або ўдачу, поспех; перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́играть сов.

1. вы́йграць;

2. (выгадать) вы́йграць, вы́гадаць; (извлечь выгоду — ещё) разг. вы́скураць;

вы́играть вре́мя вы́гадаць час;

вы́играть не́сколько рубле́й вы́йграць не́калькі рублёў;

вы́играть па́ртию в ша́хматы вы́йграць па́ртыю ў ша́хматы;

вы́играть в чьи́х-л. глаза́х вы́йграць у чыі́х-не́будзь вача́х.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́йграны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выйграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выйграва́ць, ‑раю, ‑раеш, ‑рае; ‑раём, ‑раяце.

Незак. да выйграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выйграва́ць несов., в разн. знач. выи́грывать; см. вы́йграць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыйграва́ць сов., разг. (во множестве) вы́играть; см. вы́йграць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)