выйграва́ць, вы́йграць

1. gewínnen* vt;

выйграва́ць па́ртыю ў каго-н. gégen j-n gewínnen*;

выйграва́ць спра́ву юрыд. éinen Prozéss gewínnen*;

2. (мець карысць) gewínnen* vt, vi; éinen Gewínn [éinen Vórteil] háben;

выйграва́ць на чым-н. éinen Vórteil aus etw. (D) schlágen*; Gewínn aus etw. (D) zíehen*;

выйграва́ць час Zeit gewínnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

erlósen

vt вы́йграць (у латэрэі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

carry off

вы́йграць, здабы́ць (узнагаро́ду)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

be in the running

быць яшчэ́ ў гульні́, мець шанс вы́йграць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

romp

[rɑ:mp]

v.i.

1) го́цаць, го́йсаць; куля́цца

2) лёгка выйграва́ць

to romp in — зь лёгкасьцю дабе́гчы да мэ́ты, вы́йграць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rénnen

n -s, - ска́чкі, го́нкі;

das ~ máchen узя́ць прыз (на скачках, гонках; выйграць забег, выйсці пераможцам);

ein tótes ~ нічы́йны вы́нік [зыхо́д]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

argument

[ˈɑ:rgjəmənt]

n.

1) спрэ́чка f.

to win the argument — вы́йграць спрэ́чку

2) дава́ньне до́вадаў, аргумэнта́цыя f., спрэ́чкі pl.

to waste time in argument — тра́ціць час на спрэ́чкі

3) до́вад, аргумэ́нт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Témpo

n -s, -s i -pi тэмп

an ~ gewínnen* [verlíeren*] — спарт. вы́йграць [прайгра́ць] тэмп

nun áber ~, ~! — хутчэ́й, хутчэ́й!

im ~ náchlassen* — здава́ць [тра́ціць] тэмп

im ~ zúlegen — набіра́ць [паскара́ць] тэмп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gewínnen

*

1.

vt

1) выйграва́ць (von D – у каго-н.)

2) горн. здабыва́ць

3) атры́мліваць, набыва́ць

Éinfluss ~ — набы́ць уплыў

j-n für sich ~ — схіля́ць каго́-н. на свой бок

Óberhand ~ — узя́ць верх (над кім-н.)

den Éindruck ~ — атрыма́ць ура́жанне

2.

vi

1) (an D, bei D) вы́йграць (у якіх-н. адносінах)

die Sáche gewínnt an Klárheit — спра́ва стано́віцца больш я́снай

zwei zu eins ~ — спарт. вы́йграць з лі́кам два-адзі́н

2) (von D) атры́мліваць вы́гаду [кары́сць] (з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

win

[wɪn]

1.

v.t. won, winning

1) выйграва́ць

to win the battle — вы́йграць бітву́

2) здабыва́ць

to win fame — здабы́ць сла́ву

to win a prize — здабы́ць узнагаро́ду, прыз

3) здабыва́ць, заваёўваць (прыхі́льнасьць), выкліка́ць (зацікаўле́ньне)

The speaker soon won his audience — Прамо́ўца ху́тка заваява́ў прыхі́льнасьць слухачо́ў

2.

n., informal

вы́йгрыш -у m.; уда́ча f.; перамо́га f.

•

- win back

- win over

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)