вы́есці, -ем, -есі, -есць; -едзім, -есце, -едуць; вы́еў, -ела; вы́еш; -едзены; зак., што.

1. З’есці ўнутраную частку чаго-н.

В. начынку.

Не варты выедзенага яйца (не мае ніякага значэння; разм.).

2. З’есці ўсё, што знаходзіцца ў чым-н.

В. міску крупніку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пашкодзіць, разбурыць чым-н. едкім.

Кіслата выела дзірку ў тканіне.

Дым выеў вочы (стала балюча глядзець ад дыму).

|| незак. выяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́есці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́ем вы́едзім
2-я ас. вы́есі вы́есце
3-я ас. вы́есць вы́едуць
Прошлы час
м. вы́еў вы́елі
ж. вы́ела
н. вы́ела
Загадны лад
2-я ас. вы́еш вы́ешце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́еўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́есці сов.

1. в разн. знач. вы́есть;

в. начы́нку пірага́ — вы́есть начи́нку пирога́;

дым вы́еў во́чы — дым вы́ел глаза́;

2. съесть;

вы́еў мі́ску кру́пніку — съел ми́ску су́пу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́есці, ‑ем, ‑есі, ‑есць; ‑едзім, ‑есце, ‑едуць; пр. выеў, ‑ела; заг. выеш; зак., што.

1. З’есці ўнутраную частку чаго‑н. Выесці начынку з пірага.

2. З’есці ўсё, што знаходзіцца ў чым‑н. Выесці міску крупніку.

3. Разбурыць, пашкодзіць, праесці (аб дзеянні едкіх рэчываў). Кіслата выела дзірку ў тканіне. Дым выеў вочы.

•••

Выесці вочы — надакучыць папрокамі, напамінкамі.

Душу выесці — вельмі надакучыць прыставаннямі, дакорамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выяда́ць гл. выесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выесці што-н. у многіх месцах або ўсё, многае.

П. начынку з пірагоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́кусіць, -кушу, -кусіш, -кусіць; -кушаны; зак., што.

Укусіўшы зубамі, выесці, выгрызці кавалак чаго-н.

В. мякіш.

|| незак. выку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выесці што‑н. у многіх месцах, выесці ўсё, многае. Павыядаць начынку з пірагоў. Дым павыядаў вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́есть сов., в разн. знач. вы́есці, мног. павыяда́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)