выдзяле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выдзяле́нне выдзяле́нні
Р. выдзяле́ння выдзяле́нняў
Д. выдзяле́нню выдзяле́нням
В. выдзяле́нне выдзяле́нні
Т. выдзяле́ннем выдзяле́ннямі
М. выдзяле́нні выдзяле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выдзяле́нне ср.

1. выделе́ние;

2. выделе́ние, отделе́ние;

3. физиол. выделе́ние, истече́ние;

1-3 см. выдзяля́ць 1-3;

4. чаще мн., физиол. выделе́ния, отделе́ния, истече́ния;

гно́йныя ~нні — гно́йные выделе́ния (отделе́ния, истече́ния)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдзяле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдзяляць — выдзеліць і выдзяляцца — выдзеліцца.

2. пераважна мн. (выдзяле́нні, ‑яў). Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзяле́нне, -я, н.

1. гл. выдзеліць, выдзеліцца.

2. звычайна мн. (выдзяле́нні, -яў). Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дзеліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.

1. каго-што. Расчляніўшы або аддзяліўшы, прызначыць для якой-н. мэты.

В. частку маёмасці.

В. асноўную думку.

В. кватэру ў новым доме.

В. звеннявых.

2. каго-што. Вылучыць, адзначыць чым-н.

В. радок асаблівым шрыфтам.

В. выдатнага работніка.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Вывесці з арганізма, з саставу чаго-н.

В. пот.

В. цяпло.

|| незак. выдзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. выдзяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дзеліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. Выйшаўшы з саставу чаго-н., адасобіцца, стаць самастойным.

Старэйшы сын выдзеліўся з сям’і.

2. Вылучыцца якім-н. чынам сярод іншых.

В. смеласцю.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выйсці з арганізма.

Выдзелілася макрота.

|| незак. выдзяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. выдзяле́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.)

|| прым. выдзяля́льны, -ая, -ае (паводле 3 знач.).

В. працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слінацячэ́нне, -я, н.

Узмоцненае выдзяленне сліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мачаго́нны, -ая, -ае.

Які ўзмацняе выдзяленне мачы.

Мачагонныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крываха́рканне, -я, н.

Выдзяленне крыві з макротай пры кашлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нетрыма́нне, -я, н.

У выразе: нетрыманне мачы — міжвольнае выдзяленне мачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)