вы́дзерці, -дзеру, -дзераш, -дзера; -дзер, -рла; -дзеры; -дзерты; зак.

Тое, што і выдраць.

|| незак. выдзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дзерці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́дзеру вы́дзерам
2-я ас. вы́дзераш вы́дзераце
3-я ас. вы́дзера вы́дзеруць
Прошлы час
м. вы́дзер вы́дзерлі
ж. вы́дзерла
н. вы́дзерла
Загадны лад
2-я ас. вы́дзеры вы́дзерыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́дзершы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́дзерці сов., см. вы́драць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дзерці, ‑дзеру, ‑дзераш, ‑дзера; зак.

Тое, што і выдраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзіра́ць гл. выдраць, выдзерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́дзерты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдзерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магна́цтва, ‑а, н., зб.

Магнаты. Польскае магнацтва. □ Гандлявалі, аднак, не толькі фінансісты. Свой кавалак хацела выдзерці з зубоў цара і магнацтва. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́драть​I сов. (вырвать) разг. вы́драць, вы́дзерці, мног. павыдзіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́царапать сов., прям., перен., прост. вы́драць, вы́дзерці, мног. павыдзіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рвать​I сов.

1. (выдернуть) вы́рваць, мног. павырыва́ць;

2. (оторвать) вы́драць, вы́дзерці, мног. павыдзіра́ць; см. вырыва́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)