выдвара́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выдвара́ю |
выдвара́ем |
| 2-я ас. |
выдвара́еш |
выдвара́еце |
| 3-я ас. |
выдвара́е |
выдвара́юць |
| Прошлы час |
| м. |
выдвара́ў |
выдвара́лі |
| ж. |
выдвара́ла |
| н. |
выдвара́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выдвара́й |
выдвара́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выдвара́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выдвара́ць I несов. выдворя́ть
выдвара́ць II несов., обл. привере́дничать, быть прихотли́вым, быть разбо́рчивым
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выдвара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выдварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Выдвара́ць ’вытураць, высяляць’ (БРС, КТС); ’перабіраць, капрызіць’ (БРС), выджвара́тися ’блазнаваць, крыўляцца’ (Бес.). Рус. выдворя́ть ’выганяць, высяляць’, рус. дыял. выдворя́ться ’крыўляцца, капрызіць; хваліцца’, укр. видвара́ць ’выганяць, высяляць’. Ад двор. Значэнні ’крыўляцца, капрызіць’ з’яўляюцца, відавочна, калькай польск. dworować ’служыць’; ’кпіць’; параўн. чэш. dvořiť si ’ганарыцца чым-небудзь’, dvořský ’дасціпны, цікавы, забаўны (чалавек)’. У польск. і чэш. мовах яны ўстанавіліся па ўзору ням. Hof machen, hofieren, франц. faire la cour (Брукнер, 105; Махэк₂, 136 і наст.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
выдвара́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да выдвараць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выдварэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдвараць — выдварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выдворя́ть несов. выдвара́ць, выту́рваць; (выселять) высяля́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
привере́дничать несов., разг. перабіра́ць; нараві́цца; капры́зіць; выдвара́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́дварыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́двару |
вы́дварым |
| 2-я ас. |
вы́дварыш |
вы́дварыце |
| 3-я ас. |
вы́дварыць |
вы́двараць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́дварыў |
вы́дварылі |
| ж. |
вы́дварыла |
| н. |
вы́дварыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́двары |
вы́дварыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́дварыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)