выго́ртваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выго́ртваю выго́ртваем
2-я ас. выго́ртваеш выго́ртваеце
3-я ас. выго́ртвае выго́ртваюць
Прошлы час
м. выго́ртваў выго́ртвалі
ж. выго́ртвала
н. выго́ртвала
Загадны лад
2-я ас. выго́ртвай выго́ртвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выго́ртваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выго́ртваць несов. (загребая, удалять) выгреба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выгарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гарнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., што.

Выграбці адкуль-н.

В. жар з печы.

|| незак. выго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выго́ртвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выгортваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгортваць — выгарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выго́ртвацца несов., страд. выгреба́ться; см. выго́ртваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выгреба́ть несов.

1. выграба́ць; выго́ртваць;

2. (гребя, выплывать) вывясло́ўваць, выплыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выго́ртванне ср. выгреба́ние, вы́греб м., вы́гребка ж.; см. выго́ртваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перагарцав́аць ’перамяшаць (напр., пясок з цэментам)’ (Ян.). Да пера- і горсць ’жменя’ (< прасл. *gъrstь); пры гэтым ‑сʼцʼ > ц. Не выключаны ўплыў лексемы накшталт гартава́ць ’выгортваць’ (віл., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)