вы́ветрыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вы́ветрыцца |
вы́ветрацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́ветрыўся |
вы́ветрыліся |
| ж. |
вы́ветрылася |
| н. |
вы́ветрылася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́ветрыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; зак.
1. Разбурыцца пад уплывам атмасферных ваганняў (пра горныя пароды).
2. Знікнуць пад уздзеяннем свежага паветра або ветру.
Чад выветрыўся.
В. з памяці (перан.).
|| незак. выве́трывацца, -аецца.
|| наз. выве́трыванне, -я, н.
В. горных парод.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́ветрыцца сов., прям., перен. вы́ветриться;
грані́т мо́жа в. ве́льмі ху́тка — грани́т мо́жет вы́ветриться о́чень ско́ро;
в. з галавы́ — вы́ветриться из па́мяти
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ветрыцца, ‑рыцца; зак.
1. Змяніцца, разбурыцца пад уздзеяннем ветру і іншых кліматычных умоў. Выветрыліся скалы. □ Некалі вывернутыя з магістральнага канала вялікія масы торфу ўжо выветрыліся. Паслядовіч. // Знікнуць пад уздзеяннем ветру, свежага паветра. У хляве пахла прэлым сенам, ..пылам і яшчэ нечым кіслым, відаць, конскім потам, які не выветрыўся за многія гады. С. Александровіч.
2. перан. Забыцца; знікнуць (пра пачуцці і пад.). Багата дзён прайшло з таго часу. Даўно выветрыліся з памяці тыя падзеі. Лынькоў. Сержант тады праўду казаў: «Размяк ты.., нянавісці ў цябе ні кроплі не асталося — выветрылася». Асіпенка. Нядаўняя смеласць, з якой ён абараняў Ганну, ужо выветрылася. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ветриться вы́ветрыцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ветраць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; зак.
1. Пазбавіцца вільгаці, высахнуць.
Гной выветраў.
2. Тое, што і выветрыцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выве́трывацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выветрыцца.
2. Зал. да выветрываць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выве́трывацца несов., возвр., страд. выве́триваться; см. вы́ветрыцца, выве́трываць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́ветраць, ‑ае; зак.
1. Пазбавіцца вільгаці, высахнуць. Смала выступіла скрозь [на будынках] жоўтымі пацеркамі, якія за гады выветралі, высахлі і пачырванелі. Чорны.
2. Тое, што і выветрыцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́петраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Высахшы, страціць свае якасці, колер і пад.; выветрыцца, засохнуць; схуднець. Пад гарачым, сонцам і ветрам выпетрала трава. □ — А худы які! — здзівіўся Іван, гледзячы на Міколу. — Чаго так выпетраў? Вобла, а не чалавек. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)