выве́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выве́дка |
выве́дкі |
| Р. |
выве́дкі |
выве́дак |
| Д. |
выве́дцы |
выве́дкам |
| В. |
выве́дку |
выве́дкі |
| Т. |
выве́дкай выве́дкаю |
выве́дкамі |
| М. |
выве́дцы |
выве́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выве́дка ж., разг. выве́дывание ср., разве́дывание ср., разве́дка, разузнава́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выве́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Разм. Выведванне; разведка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разве́дка в разн. знач. разве́дка, -кі ж., выве́дка, -кі ж.;
возду́шная разве́дка паве́траная разве́дка;
разве́дка поле́зных ископа́емых разве́дка кары́сных вы́капняў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)